Op mijn school was aftellen de afgelopen twee weken een hot item. Elke dag werd er geturfd tot het grote moment daar was: de kerstvakantie.

Vakantie. Heerlijk. Tot nu toe keek ik er elk jaar naar uit. Twee weken chillen met je vrienden, biertjes op de vrijdagavond, biertjes met oud & nieuw en vooral helemaal niet omkijken naar je schoolwerk.

Tot dit jaar. Dit jaar is alles anders.

Allemaal anders

Dit jaar bestaat de vakantie niet uit onbeschoft laat mijn bed uitkomen na een avondje doorzakken, maar uit een nauwkeurige planning vol met, jawel, leerwerk. Mijn school heeft de schoolexamenweek namelijk direct na de vakantie gepland, waardoor leren geen overbodige luxe is.

Het gevreesde woord dat normaal in de vakantie gezien wordt als verboden terrein, is nu de harde werkelijkheid geworden. Ik, eindexamenkandidaat, moet aan de bak.

Op vakantie

Genoeg vrienden vroegen me of ik nog wat leuks ging doen in de vakantie. "Ja, ik ga naar Tunesië," antwoordde ik. "Dan zul je vast gaan chillen in de zon en genieten van de cultuur daar." Ja en nee. Natuurlijk geniet ik daar van de cultuur, de extra zonne-uren en exotische cocktails in alle soorten en maten.

Maar ook de Nederlandse cultuur met de daarbij behorende politieke democratie voor maatschappijwetenschappen, de stichting van de rechtsstaat voor geschiedenis en cultuur van de kerk voor kunstgeschiedenis dwalen er continu door mijn hoofd. Of ik nou op een terras, aan het strand of op een kameel zit. Urenlang lui badderen is ook taboe, tenzij ik mijn hersenen laat kraken over de inhoud van het zwembad voor wiskunde.

Stukje discipline

Noem het gek, maar stiekem vind ik het ook wel fijn om wat te moeten doen in de vakantie. Een stukje discipline opbouwen, noem ik dat. De vrijheid op de middelbare school is natuurlijk niet groot te noemen, maar ik stel me even voor dat volgend jaar mijn droom uitkomt: studeren. Discipline is daarbij echt een must. En uitstellen, daar komt dit keer niets van in.

Vanuit mijn luie stoel in een tropisch oord met een gebruind huidje waarbij ik nauwelijks van Snooki te onderscheiden ben, zeg ik ietwat teleurgesteld: "Hallo leerwerk. Deze vakantie zal ik je niet met rust laten." Maar ach, liever leren in een zonnig oord dan in koud Nederland. En als ik over een jaar met het gewilde vwo-papiertje de school uitloop, is het 't stiekem vast wel waard geweest.