Eindelijk heb je de geweldigste studie ter wereld gevonden. In het buitenland. Geen idee hoe je dat moet regelen, dus stap je naar de decaan.

Wat? Hij weet alles over Nederlandse studies, maar info over het buitenland moet je maar googelen?

Zo ging het bij mij. Twee jaar geleden werd ik verliefd op de studie Modejournalistiek in Londen. Maar hoe zit dat met stufi, woonkosten, inschrijving? Maandenlang heb ik alles uitgeplozen. En de gevonden info deel ik graag met jou.

Nederlandse studiefinanciering

Elke buitenlandstudie is duur, zeker in Londen. Ik kreeg een hartverzakking toen ik las dat de nog redelijk acceptabele 3000 pond (3600 euro) aan collegegeld dit jaar wordt verhoogd naar 9000 pond. Da's nog eens lekker cashen voordat volgens de Maya's de wereld vergaat... Hoe is dat op te hoesten?

Don't worry! Je kunt gewoon Hollandse studiefinanciering voor uitwonenden krijgen, zelfs als je in het buitenland een volledige studie gaat doen. Da's standaard 266 euro per maand en wordt meer als je ouders niet veel verdienen. In plaats van een Nederlandse OV-studentenkaart kun je 91 euro per maand cash krijgen.

Studiebeurzen

Maar in het buitenland delen ze toch aan de lopende band zakken geld uit, onder de noemer 'studiebeurzen'? Tijdens lange googletochten bleek dat dat bijna alleen geldt voor wie een masterstudie in het buitenland volgt of écht een voortreffelijke student zal zijn. Goeie sporters maken in de VS ook een kansje, maar op Harvard hoef je dan echt niet te rekenen.

Wel kun je in veel landen jaarlijks een maintenance grant of iets dergelijks krijgen: gratis geld als je ouders een laag inkomen hebben. In Groot-Brittannië is dit bijvoorbeeld 1000 pond. Kun je toch schoolspullen kopen of er maandelijks wat van eten/uitgaan/winkelen.

Lenen

De rest dan maar lenen? In Groot-Brittannië kun je regelen dat een overheidsinstelling rechtstreeks jouw collegegeld betaalt aan je opleiding. Na je studie, als je eenmaal een vaste baan en inkomen hebt, moet je dat natuurlijk wel terugbetalen.

Misschien kom je daarnaast in aanmerking voor een maintenance loan: een soort Britse stufi van 200 tot 800 pond per maand, afhankelijk van hoe rijk je ouders zijn. Maar ook dit moet je later terugbetalen.

Kom ik rond?

Maar hoe weet je hoeveel geld je nodig hebt? Een superhandige tip voor iedereen die ook in Groot-Brittannië zou willen studeren of goed andere valuta kan berekenen: deze site.

Hierbij kun je heel leuk al je geplande inkomsten invoeren, wat natuurlijk een klein fortuin zal zijn. Ahem. Vervolgens vul je in wat je geplande uitgaven zijn, wat je tijdverdeling is en meer van dat soort rariteiten.

En dan maakt die malle website een berekening: hoeveel je maandelijks kwijt zal zijn, hoeveel je over zal houden of wat je juist tekort zal komen. Handig toch?

Aanmelding

Aanmelden moet in bijna alle landen niet bij de opleiding zelf, maar via een officiële instantie zoals je in Nederland Studielink hebt. Voor het Verenigd Koninkrijk is dat de UCAS en moet je online (voor 15 januari!) je studie- en instellingskeuze, persoonlijke gegevens, personal statement (motivatiebrieven, referenties en toestanden die je in Nederland bijna niet kent) et cetera digitaal inleveren.

Nadat je bent afgezet voor 11 pond per creditcard versturen ze jouw application naar de betreffende universiteit. En dan is het afwachten geblazen: word je uitgenodigd op gesprek of krijg je per brief een afwijzing? 

Studie-eisen

In bijna elk land letten scholen namelijk veel meer dan in Nederland op wat voor vlees ze in de kuip krijgen als jij komt studeren. Maar dan nog zijn de eisen niet overal hetzelfde: Cambridge of Oxford zal veel strengere criteria hebben (vwo+schitterend CV) dan een community college in Amerika of University of the Arts (beiden havo) in Groot-Brittannië.

Maar nogmaals: bijna allemaal willen ze sowieso motivatie zien, goeie cijferlijsten, werkervaring om te checken of jij geen luie donder bent, en bij creatieve opleidingen een portfolio met al gemaakt werk. Aan de slag dus!

Diploma vertalen

In 't buitenland hebben ze trouwens geen idee wat het verschil tussen een gymnasium- en vmbo-diploma is. Vaak moet je daarom in Nederland een officiële diploma discription aanvragen die in het Spaans of Engels ons schoolsysteem en jouw middelbare schoolopleiding uitlegt. Weer 75 euro, kassa.

...en de rest

En dan heb je natuurlijk ook nog allemaal andere praktische shit: een studentenvisum aanvragen, je goed verzekeren, een ticket regelen, zorgen dat je de taal voldoende spreekt (sommige opleidingen willen dat je een bepaalde Cambridge- of TOEFL- of IELTS-toets haalt), vaccinaties halen en huisvesting regelen.

Vooral dat laatste is een big deal: lang niet overal worden buitenlandse studenten met open armen op de campus ontvangen. Als die er al is. Ik check al twee jaar huizensites voor een pareltje van een one bed flat, terwijl ik nog niet eens weet of ik ben aangenomen. TWEE JAAR! 

Handige sites

Tot slot nog twee handige sites: deze over alle praktische zaken voor wie in het Verenigd Koninkrijk wil gaan studeren, en de Nederlandse website van het Nuffic voor elke scholier met internationale ambities.

Laatstgenoemde heeft heel veel informatie over heel veel landen, maar nog lang niet alles helaas... Blijven zoeken dus! Op een dag, als je door die bruisende metropool loopt of in een hangmat in de zon ligt te studeren, zal 't het waard geweest zijn.

Update: helaas heeft Jorinde het toelatingsexamen voor Modejournalistiek niet gehaald, maar toch is ze van plan om komend jaar naar Londen te gaan. Hoe dat precies zit, lees je hier.