Globalisering

‘Globalisering zal leiden tot de verwezenlijking van de idealen van de moderniteit: wereldwijde welvaart, democratie en respect voor mensenrechten’, schreeuwen de verdedigers ervan. Dat klinkt allemaal heel mooi in theorie, maar in de praktijk gaat het er heel anders aan toe. De globalisering dupeert de arme landen en zorgt er zo voor dat de kloof tussen arm en rijk steeds groter wordt.

Een belangrijke aanleiding voor de globalisering is dat de multinationals, grote wereldbedrijven, steeds meer een prominente rol hebben in de ontwikkelingslanden. De waarde van deze bedrijven stijgt alsmaar, waardoor ze in de arme landen een steeds groter marktaandeel krijgen. Hier is op zich niets mis mee, maar de bevolking wordt door deze multinationals erg benadeeld. De arbeidsomstandigheden bij deze bedrijven zijn slecht en de lonen liggen bedroevend laag. De ontwikkelingslanden kunnen echter zelf niets veranderen aan de sociale politiek van deze multinationals vermits een zeer groot deel van de bevolking afhankelijk is van het magere inkomen dat ze zo krijgen. Er zijn nog andere negatieve gevolgen verbonden aan deze multinationals. Zo trachten deze bedrijven overal een westerse manier van leven en werken op te leggen. Doordat Engels de internationale voertaal wordt, dreigen mensen die alleen hun eigen taal spreken tweederangsburgers te worden.

De UNCTAD ( United Nations Conference on Trade and Development) concludeerde al eerder dat de huidige globalisering verantwoordelijk is voor de groeiende ongelijkheid in de wereld. In 1965 was het gemiddelde inkomen in de zeven rijkste landen 20x zo hoog als dat in de zeven armste landen, terwijl dat nu maar liefst meer dan 40x zo hoog is. Ook deze cijfers wijzen erop dat de kloof tussen arm en rijk steeds groter wordt en dat de arme landen hierdoor zwaar de dupe zijn geworden.

Een ander gevolg is dat het aantal anti-globalisten, demonstranten tegen de wereldglobalisatie, flink is gestegen. Steeds meer mensen zien dat het slechter gaat met de ontwikkelingslanden. Vorig jaar demonstreerden in de VS tienduizenden mensen tegen de globalisering, in Barcelona waren dat er 250.000. Anti-globalisten voeren als hoofdargument bij hun demonstraties dat de ‘multinationals bevoordeeld worden zonder dat de locale bevolking daarbij wel vaart’. En dat is duidelijk gebleken uit de cijfers.

De globalisering heeft ook culturele gevolgen. Locale tradities verdwijnen omdat ze economisch niet interessant zijn, het onderwijs en het wetenschappelijk onderzoek worden gecommercialiseerd.

Natuurlijk heeft de globalisering ook voordelen. Zo zorgen de multinationals toch voor een stijging van de werkgelegenheid. Verder heeft de internationale handel een flinke impuls gekregen omdat de globalisering voor vrije handel heeft gezorgd. Een ander voordeel, dat ons nog het meest aanspreekt, is de verlaging van de prijzen en de stijging van de kwaliteit van de meeste producten omdat door de vrije wereldmarkt de concurrentie groeit. Er zijn dus ook wel voordelen, maar toch wegen deze niet op tegen de nadelen die de globalisering met zich meebrengt.

Globalisering is misschien niet slecht voor ons, maar misschien wel voor de derde wereld en als je streeft naar gelijkheid in de wereld, dan moet je met de hele wereld rekening houden en niet met slechts de helft. De wereldwijde globalisering moet dus gecontroleerd worden, als wij de ontwikkelingslanden niet aan hun lot willen overlaten. De grote rol van de multinationals moet snel gematigd worden, anders zal de ongelijkheid tussen de landen alleen maar meer groeien, en dat is toch nooit de bedoeling geweest van de westerse wereld?!