Soapseries

Gaan de soaps de wereld (van Nederland) uit?

Elke avond voor de buis. Languit op de bank het wel en wee van de beroemdste families van Nederland volgen. Elke keer maken ze weer wat nieuws mee, wat ons dan boeit. Je raadt het al, we hebben het over de soaps. Duizenden Nederlanders volgen dagelijks de beslommeringen van onze soapsterren. Voor mij zouden de soaps niet van de buis hoeven, maar daar denken veel mensen anders over. Deze mensen hebben zeker nog nooit naar de hoge kijkcijfers van de soapseries gekeken. Dagelijks zitten gemiddeld 1,6 miljoen mensen van 13 jaar en ouder om 20.00 uur voor de televisie om niets van Goede Tijden Slechte Tijden (RTL4) te missen. Om 19.30 uur zitten er gemiddeld 530 duizend kijkers van 13 jaar en ouder Onderweg naar Morgen (Yourin) te volgen. Dat zijn bij elkaar meer dan twee miljoen kijkers en dan hebben we nog niet eens naar de kijkcijfers van de buitenlandse soaps The Bold and the Beautiful (RTL4, 18.30 uur) en As the World Turns (RTL4 16.05) gekeken. Soaps zijn erg leerzaam. Veel maatschappelijke problemen, zoals anorexia, euthanasie, aids, kanker, adoptie etc. worden in een soap behandeld. Die problemen zijn erg realistisch en daardoor herkenbaar bij velen van ons. De jeugd (en volwassenen natuurlijk ook) krijgt op deze manier een indruk wat zo’n probleem nou eigenlijk inhoudt en wat voor oplossingen er mogelijk zijn. Zo heeft Charlie in GTST bijvoorbeeld anorexia en daarbij worden de kenmerken door haar vriendinnen genoemd. Zo leert de jeugd daar wat van en kunnen ze dat ook in de praktijk toepassen. Momenteel zit er in GTST ook het vraagstuk of euthanasie mag worden toegepast. Men wordt daardoor aan het denken gezet en kan daar zo een eigen mening over vormen. Ontspanning heeft ieder mens nodig. Veel mensen vinden die ontspanning in een soap kijken. Heerlijk is het, je verstand op nul zetten en genieten van de problemen van anderen. Bij het kijken van een soap hoef je nergens aan te denken en een half uurtje soap ontspant veel meer dan het journaal, met al die ‘echte’ ellende van anderen. Soaps zijn dus echt nodig voor de ontspanning, anders vinden mensen in de tegenwoordige wereld, die al zo vol stress is, nauwelijks rust. Ik zie een soap als een soort kweekvijver. Een soap is een goed opstapje voor nieuw talent. Deze nieuwe acteurs worden in een soap bekend en kunnen daar ervaring opdoen. Veel bekende Nederlandse acteurs zijn begonnen in een soap. Denk maar aan Antonie Kamerling, Isa Hoes en Katja Schuurman. Katja heeft bijvoorbeeld in een film gespeeld, een zangcarrière en ze heeft laatst samen met Brigit Maasland een politieke partij voor jongeren opgericht. En dat allemaal dankzij de soap GTST. Tegenstanders van soaps vinden deze programma’s verslavend. Soaps zijn precies zo gemaakt dat het programma elke dag eindigt op een punt dat erg spannend is. Kijkers willen dan weten hoe het verder gaat en kijken de volgende dag weer naar de soap. Zo raken mensen verslaafd aan een soap. Maar wat maakt deze verslaving uit? Ik vind het geen schadelijke verslaving, zoals roken, drinken, gokken en drugs. Ik vind dat alle tv-programma’s verslavend werken. Want elke programmamaker wil dat er zoveel mogelijk kijkers naar zijn programma kijken en probeert het daarom aantrekkelijk te maken. Ook makers van komedies en documentaires maken hun programma zo aantrekkelijk mogelijk, zodat de kijkers ook de volgende uitzending willen zien. Daar is dus als het ware ook sprake van een verslaving, dus zou je bijna alle programma’s wel van de buis kunnen schrappen. Ook beweren tegenstanders van soaps dat een soap een slechte invloed op het gedrag van kinderen heeft. ‘Jonge kijkers zien ruzies waarin gescholden wordt, vechtpartijen en andere dingen die niet voor kinderogen geschikt zijn’ Aldus J. Broeksteeg, een absolute tegenstander van soaps. ‘Daardoor krijgen ze een verkeerd beeld van onze volwassen maatschappij.’ Soaps zijn niet voor niets gekeurd als ‘meekijken gewenst bij 6 jaar en jonger.’ Ouders zitten er dus bij en kunnen eventuele ongeschikte scènes aan hun kroost uitleggen. Bovendien vind ik het verschrikkelijk wat kinderen allemaal te zien krijgen in tekenfilms als Pokémon en Dragonball Z, die juist speciaal voor kinderen zijn gemaakt. Ik vind het niet normaal meer met hoeveel geweld de kinderen daar geconfronteerd worden. Kijk maar eens op een speelplaats van een basisschool. Daar wordt veel tv-geweld uit kindertekenfilms nagespeeld. En wat denk je van het journaal? Daarmee vergeleken zien de kinderen héél weinig geweld in soaps. En dan is dat geweld in soaps ook nog eens gespeeld en zeker niet zo erg als het echte geweld in het journaal, waarin Palestijnen zelfmoordaanslagen plegen en zo een hoop Israëliers vermoorden. Kinderen krijgen ook helemáál geen verkeerd beeld van onze volwassen maatschappij! Het is tegenwoordig toch de normaalste zaak om te trouwen en te scheiden om de haverklap. In soaps gaat het daar precies hetzelfde aan toe. Kinderen zien dus wél de harde werkelijkheid. Ik denk dat de jeugd misschien wel béter dan volwassenen in de gaten heeft hoe onze maatschappij in elkaar steekt! Waarom zou je goed bekeken programma’s als soaps van de buis halen? Voetbal-wedstrijden worden ook nog steeds uitgezonden en die hebben soms wel minder kijkcijfers en duren veel langer. Twee van de vierentwintig uur in een dag zijn er nu soaps op de televisie te zien en dan nog niet eens in het weekend! Dat is zo weinig, laat de soapkijkers nou ook plezier hebben! Soaps moeten gewoon op televisie blijven, al is het maar om al die twee miljoen kijkers niet teleur te stellen!