Het getal 1040 is er voor scholieren eentje waar een zweem mysterie omheen hangt. Officieel horen scholieren 1040 klokuren per jaar te krijgen (bovenbouwers minder), in werkelijkheid klopt daar door lesuitval en ophokuren geen drol meer van. Af en toe waagt mijn school weer een poging toch bij die 1040 in de buurt te blijven. Zinloos.

In bepaalde periodes in het jaar vallen er veel lessen uit. Leraren zijn ziek, er zijn uitjes met de derde klassen of de leraar Frans heeft bijscholing. Het resultaat: tussenuren, tussenuren en nog meer tussenuren. Heerlijk.

Hier en daar wordt er een lesje opgevangen door de onderwijsassistenten. Dit soort uren bestaan vooral uit het afluisteren van elkaars mp3-speler, het spelen van spelletjes op de iPod of het tekenen van bloemen in het wiskundeschrift. De onderwijsassistent zelf haalt een bakje koffie en kletst wat met leerlingen. Dat zijn prima opvanguurtjes, vinden wij.

Ze zijn niet educatief genoeg, vindt de schoolleiding. Die bedacht daarom onlangs een nieuw project: het écht opvangen van lessen. Dit betekent bijvoorbeeld dat een les Frans ook écht doorgaat met een andere docent, en we in dat uur alleen maar nuttige Fransige dingen gaan doen.

Er is één probleem: er zijn dan geen leraren Frans vrij. De oplossing is even simpel als briljant: zoek een docent die ooit eens een cursusje Frans (of desnoods Duits, dat lijkt er wel op) heeft gedaan en zet die voor de klas.

Onder het motto ‘hij kan het vast nog wel’, had ik laatst dus een lesuur Frans van mijn scheikundeleraar. Frans praten kon-'ie niet, schrijven evenmin. Hij kopieerde een leestoets voor ons zodat wij rustig aan het werk konden. Zoals het een echte leraar betaamt, kopieerde hij de achterkant mee, waar de antwoorden opgeschreven stonden. Na drieënhalve minuut was de hele klas klaar met alle vier de leesteksten.

Wij scholieren vinden het helemaal niet erg dat er soms een leraar ziek is. Wij vinden het helemaal niet erg dat we naar het winkelcentrum moeten lopen voor een zak chips. Wij vinden het wél erg als we een heel uur moeten doen alsof we met Frans bezig zijn, inclusief onwetende docent. Laat ons dan toch lekker op onze iPods spelen, dan halen we die 1040-uren norm ook wel.